تحلیل عوامل مؤثر بر اثربخشی انتقال فناوری بر اساس قواعد اگر- آنگاه فازی

فناوری به عنوان ضرورتی برای بهبود برنامه های توسعه در دستیابی به استانداردهای بالاتر زندگی پذیرفته شده است و اهمیت آن، به ویژه در کشورهای در حال توسعه که رشد صنعتی، نقش بسیار مهمی دارد، مشهود است. در فرایند انتقال فناوری باید به جنبه های بسیاری توجه نمود و لازم است بر موانع بسیاری فائق آمد. بسیاری از پروژه های انتقال فناوری به دلیل نداشتن برنامه ریزی دقیق، در دستیابی به نتایج مورد نظر، با شکست مواجه می شوند. در این پژوهش با هدف ارائه درکی بهتر از عوامل مؤثر بر اثربخشی انتقال فناوری برای طرفین انتقال، روش fahp برای تعیین اهمیت و اولویت بندی این عوامل در شرکت ایران خودرو به کار گرفته شده است. همچنین، این مطالعه ی تحلیل های مبتنی بر قواعد اگر- آنگاه فازی را برای تحلیل مقایسه ای تأثیر این عوامل در اثربخشی انتقال فناوری این شرکت به کار گرفته است. این سیستم به امکان سنجی انتقال فناوری در این شرکت کمک می کند. یافته های پژوهش نشان می دهد که دولت، چرخه ی عمر محصول، مقیاس بازار و پیچیدگی فناوری، تأثیرگذارترین عوامل در انتقال فناوری شرکت ایران خودرو می باشند و هنگامی که شرکت تصمیم به اجرای فعالیت های انتقال فناوری دارد، باید این عوامل را بیشتر مورد توجه قرار دهد